jueves, 10 de junio de 2010

UNHA NOVA ANDAINA

Dende a vosa parroquia estades todos convidados a participar deste blog que será un instrumento de comunicación, integración e participación.
Benvidos.

1 comentario:

  1. Cousa de nenos pensantes.
    Entraran no templo por mor de estar un chisco protexidos da raia do calor e aproveitar de botar unhas oracións a aboa maila nai. A dereita aí unha imaxe do cristo deitado a tamaño natural. O cativo pregunta. ¿ e de verdade?
    Non, tan so e unha imaxe de Xesús.
    De novo pregunta ¿esta cachas verdade?
    Si que está -dille a nai
    e sendo así ¿ como e que lle puideron?
    E que eran moitos.
    U neno cala por uns intres, pero un chisco máis adiante diante doutra imaxe de cristo crucificado, un tanto fraco, chámalle a atención.
    ¡Ui! ¡e ten trenzas! ¿e como e que leva saia?
    Elas dúas teñen que soster a risa namentres lle expresa a aboa.
    Non son trenzas, tan so leva e pelo longo, e non e saia se non unha túnica.
    ¡Ah! xa me parecía pouco serio para ser Deus
    Os meus saudos o párroco e parvens por ser como é.
    http://galizacontos.blogspot.com.es/

    ResponderEliminar